Tüp bebek tedavisi yolculuğu

13 Kasım benim doğum günüm ne hikmetse 2013 ün 13 Kasım ında Tüp bebek 
deneyenler bilirler çatlatma iğnesini vuracağım gün oldu. Hem ailemle doğum 
günü kutluyor hem de tüp bebek tedavisinin bir evresi olan yumurtaların toplanacağı 
günden 1 gün önce vurulan çatlatma iğnesini tam saatinde vurulmak için gözlerim
her an saatte. Tam zamanı geldiğinde iğnemi vurmuş (tüp bebek tedavisinde genelde 
anne adayları göbekten kendi iğnelerini vururlar) yarın yapılacak işlem için 
beklemekteydim. Bütün gece uyuyamamıştım. Sabaha kadarda uyuyamadım. Sabah olduğunda eşimle motorumuza atladık ve taksimde ki kliniğe vardık. İşlemlerimiz 
yapıldı doktorumla görüşüldü ve hazırlanmaya başladım. Başıma ne geleceği anlatılanlardan biliyordum sadece. Heyecanlıydım. 2 tane çikolata kistim ve bununla 
birlikte yumurta rezervi azlığından dolayı tüp bebek tedavisi önerildi bana. İlk kez 
narkoz alacaktım ve ilk kez o ameliyathane kıyafetlerini giyecektim. 

Hazırdım. Operasyonun yapılacağı kapıya çağırdılar beni anneme teyzeme ve canım eşime bakıp gülerek girdim o kapıdan. Operasyon odasında herkes çok güler yüzlü ve pozitif. Doktorum yapılacak işlemi anlattıktan sonra şimdi kısa bir süre uyuyacaksın hoşçakal dedi ve ben en son doktorumun yüzünü ve hoşçakalını hatırladığım operasyon odasından gözlerimi eşimin yanında kliniğin odasında açtım. Her şey olup bitmişti. Narkoz ne acayip bir şey diye düşündüm. Baş dönmesi istifra derken kendime geldim tamamen. Doktorum 6 tane yumurta toplandığını bunun benim için iyi bir sayı olduğunu dile getirdi. 1 saat dinlenip taburcu olabileceğimi yumurtaların döllenme işleminden sonra embriyoların durumu hakkında bilgi vereceğini söyledi.

Tüp bebek tedavisinde her şey beklemekle geçer. Hep bir sonuç için beklenir. O günler bir türlü geçmek bilmez. 4 gün sonra doktorum arayıp 6 yumurtanın 3 tanesinin kaliteli embrio olduğunu ve transferin yapılacağı saati bildirmesinden sonra heyecanım daha da artmıştı. Yeniden sabahlara kadar uyuyamadan kliniğe gittik eşimle. Bu operasyonda narkoz yoktu. Ancak bol bol su içmem gerektiğini söylediler. Doktorum geldi ve beni yeniden eşim öperek operasyon odasına uğurladı. Transferi kendimizde olduğumuzdan kameradan embrionun gidişini görebiliyorduk. Transfer yapılırken o minicik şeyin dünya tatlısı bir bebek olacağını hayal edemiyordum bile. Operasyon bittiğinde odaya sedye ile getirildim ve yarım saat ayağa kalkmamak şartıyla yattım. Doktorum bugünden sonra dikkat etmem gereken şeyleri anlattı. Sakın kendini eve hapsetme dedi normal hayatına devam et kendini fazla yorma moralin yüksek olsun 12 gün sonra kan tahlili yaptır ve sonucu bana bildir dedi. 12 gün nasıl geçecekti. Sayılı gün çabuk geçer tezini çürüttüğüm günlerdi. Sonuç olarak 12. Gün eşimle en yakın sağlık kuruluşuna sabahın erken saatlerinde gittik. Ve betahcg testi için kan verdim. 4 saat sonra sonucun çıkacağını söylediler. Yine mi bekleyecektim. 12 gün geçmiş 4 saat mi geçmeyecekti. Merakla geçen 4 saat sonucunda elime zarfı aldım. Usulca açtım sonuç kısmında 286.4 yazıyordu. Aman Allah ım okuduğum sonuçlara göre baya yüksek bir rakamdı bu. Evet hamileydim. Eşim yüzüme bakıyordu rakamı söyledim 'yani' dedi 'hamileyim' dedim ve sarıldık birbirimize. Hemen doktorumu aradım sonucu söylediğimde hayırlı olsun hamilesiniz değeriniz çok güzel bir daha test yaptırmanıza gerek yok bebeğin kesesinin oluşup oluşmadığını görmek için gün verip telefonu kapattı. 

O an ki duygum çok değişik bir his artık kendin değilsin karnında bir kalp daha atacak senden ve eşinden bir can içinde büyüyecek. Nasıl bir mucize bu ya Rab! Nasıl güzel bir hediye. 

Bugünlük tüp bebek maceramı kısaca anlatmaya çalıştım. Diğer yazımda hamilelik dönemimde yaşadıklarımı yazmaya devam edeceğim.

Sevgiler.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İkea Beşiği Montessori Yatağa Nasıl Çevirdim :)

Hipospadias Ameliyatı Süreci

Bebeğinizle Bisiklet Sürmek Pekala Mümkün