Doğum
Özgür bebek
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağızlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağını bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
36+0 spinal sezeryan
2800 gr 48cm
16 temmuz 2014 11:59
Cerrahpaşa Hastanesi
Merhaba,
Agustos annesi olmayı beklerken bende Temmuz annesi oldum.
Tüp bebek merkezinde rahmime gönderilen minicik bir embrioydu. %30 şansım vardı bu bebeğe sahip olmak için. 12 gün sonra yaptığımız test sonucuna bakarken ki heyecanım hala aklımda. 286 betahcg değerini görünce eşime sarıldım. Evet dedim o bizimle. Stresli geçen ikili test sonuçları, rahim boyundaki kısalma, erken doğum tehdidi derken 4 ay yatağımdan hiç kalkmadan onu bekledim. Onun için değerdi. Kaybedemezdim. Doktorum 38. Hafta bebeği almaya karar verdi. Ancak 34. Haftada karaciğer enzimlerim yükselince 36. Haftada almaya karar verildi. 2 gün hastanede tüm tetkiklerim yapıldı. 3. Gün sabah gelip hasta bakıcılar üstümü giydirdi. Cok heyecanlıydım hafifte ağlamaklıydım. Ameliyathanenin önüne geldiğimde aileme eşime sarıldım ve o yeşil terlikleri giydim. Ameliyathane de ki çalışanların hepsi güler yüzlüydü. Anestezist gelip bir kac soru sorduktan sonra spinal yapicaz dedi. Bir an ürktüm genel olmayı bekliyordum. Karacigerlerine daha fazla zarar vermeyelim dedi. Kabul ettim. Sonra beni masaya oturttular ve omuriligimden igneyi yaptilar. Hic acımıyor. Vurulduğu anda ayaklarınızda ki uyuşma başlıyor zaten. Yatırıldıktan sonra oksijen ağızlıgı serum ve tansiyon aleti takılıyor. Önünüzde bir perde ne olacağını bilmeden 7 kisilik ekibe bakıyorsunuz. Ayak parmaklarımı oynatabiliyorum. Doktorum başlıyoruz diyor. Hayir diyorum ben hissediyorum. Başımın ucundaki anestezist bence hissetmiyorsun deyip gülünce anlıyorum ki coktan kesilmişim :) Bir anda bir baskı hissediyorum göbeğimde anlık bir nefesim kesiliyor anlıyorum ki bebeğim cıkıyor. Doktorum bağırıyor ne diyoruz diye "Özgür"diyorum. Hoşgeldin Özgür diyerek bebeğimin kordonunu kesiyor. Mosmor bir bebek görüyorum. Sesi o kadar güçlü ki sesi beni rahatlatiyor. Bebegi sarip yanıma getiriyorlar alnindan opuyorum. Oyle güzel kokuyor ki. Iyi mi diyorum. Ama agzimda ki oksijenden beni duyamiyorlar. Ve bebegim gidiyor. Dikis aninda uyutuluyorum. Uyandigimda ameliyathane kapısinda ailem karsiliyor beni agliyorum esim sariliyor bana cok saglikli diyor. Aferin sana diyor basardin. Yatağima yattigimda cocuk hemsiresi getiriyor ve o cennet kokusunu burnuma cekiyorum. Başardik oglum diyorum.
Artik "Özgür" üz...
Yorumlar
Yorum Gönder